Gastgezin & weeshuis het eerste dagje

Zondagavond is er een Belgisch stel aangekomen in het hostel, dat ook vrijwilligerswerk zijn gaan doen. Dus daar zijn we de avond mee opgetrokken.

Maandagochtend moesten we vroeg op. We werden met een aantal andere met een taxi naar het SASTS kantoor gebracht, waar we eerst een presentatie kregen over vrijwilligerswerk en Zuid-Afrika. We waren met zo'n twintig andere vrijwilligers. Een redelijk grote groep. Bijna iedereen ging naar een crèche. Wij waren bijna de enigen, die naar een weeshuis met meer getraumatiseerde kinderen zouden gaan. Daarna hadden we pauze en hebben we met het Belgische stel en een jongen en meisje uit Oostenrijk KFC gegeten. Vervolgens kregen we een city tour door een oud marinier uit de USA. Dat was super interessant. Hij wist alles te vertellen over de geschiedenis van Kaapstad en Zuid-Afrika en bracht ons naar allemaal interessante plekjes. Op een gegeven moment kwamen we in een groot park vol met eekhoorns. Eentje kroop zelfs op mijn schoot. Op het laatste vertelde hij over het Afrikaanse woord Ubuntu. Het betekende iets van zorgen voor en geven aan anderen. Iets wat Zuid-Afrika nodig heeft om verder te ontwikkelen. Hij vertelde dat wat zij als vrijwilligers doen een gedeelte van Ubuntu is en dat hij erg trots op ons was.

Daarna werden we met de taxi naar het gastgezin gebracht. Om een of andere reden wilde de taxichauffeur eerst naar Stellenbosch, om daar het Belgische stel en het Oostenrijkse meisje af te zetten. Na 5 minuten rijden zei hij doodleuk dat aan de zijkant onze wijk was, maar blijkbaar kon hij ons niet eerst afdroppen haha. Achteraf gezien was het niet erg om de rit te maken. We zaten ook met een Duits meisje in de taxi, die in hetzelfde gastgezin als wij zat. De rit was erg indrukwekkend. We reden langs 10 km lang townships. Zoveel golfplaten huisjes .... En dat vervolgens aan de andere kant de meeste rijke bedrijven staan. Over contrast gesproken ... Maar we zagen ook dat aan de zijkanten van de townships huizen werden gebouwd en de chauffeur vertelde dat steeds een aantal mensen in de townships een huis krijgen. Moeten er natuurlijk wel heel veel huizen gebouwd worden om iedereen een huis te geven, maar ze doen in ieder geval wat! Naast de townships zijn we ook wat zebra's en struisvogels tegen gekomen.

Na een uur rijden kwamen we in Stellenbosch. Langs de universiteit. De andere vrijwilligers zaten in een gastgezin bij een township bij Stellenbosch. Daar reden we dus zo'n beetje door heen. Wel interessant om te zien. En ondanks de armoede proberen de mensen daar er ook het beste van te maken (lachen, dansen, zingen). Daarna konden we dus weer een uur terug rijden, maar eerst moest de taxichauffeur nog iemand oppikken in Stellenbosch en naar het vliegveld brengen. Daarna moest nog een ander meisje bij haar gastgezin afgezet worden en toen kwamen wij eindelijk bij ons gastgezin (om 19.00 ipv 15.00, Afrikaanse timing zullen we maar zeggen).

Super aardige hostmoeder. Colleen. Ze gaf een rondleiding door haar huis. Het is een super leuk blauw huisje, maar ongelooflijk goed beveiligd. Alle gates en hekken gaan op slot, tralies voor de deur wat op slot gaat, vervolgens de deur zelf op slot natuurlijk. Voor elk raam zit tralies en ze hebben ook nog twee honden om het huis te bewaken. Blijkbaar is die beveiliging hier nodig.

Colleen vertelde dat ze alleen had doorgekregen dat Ingrid&Morgan kwamen. Dus zij dacht dat wij twee vriendinnen zouden zijn en had ons in eerste instantie op een kamer geplaatst met de andere drie vrijwilligers (Een Belgisch Franstalig meisje, Oostenrijkse vrouw en dus het Duitse meisje). Pas 1 dag van tevoren kreeg ze te horen dat Morgan een jongen was en toen wilde ze het hem niet aan doen om met allemaal meisjes op een kamer te moeten slapen. Dus heeft ze een aparte kamer helemaal opgeruimd en daar een (eenpersoons)bed geplaatst. Vannacht slapen we daar met z'n tweeën. Komende tijd wordt dat eenpersoonsbed waarschijnlijk omgeruild met een tweepersoonsbed. Daarna kregen we uitgebreid eten, waar we ook wel aan toe waren. Het gastgezin heeft helaas geen wifi. Dus we gaan even kijken of we naar een internetcafe eens in de zoveel tijd.

Vervolgens hebben we onze tassen uitgepakt en zijn we redelijk vroeg gaan slapen. De volgende dag hadden we de eerste dag op ons project!

Die nacht hebben we redelijk goed geslapen. Ik had het niet koud gehad, want we moesten dicht tegen elkaar aan liggen in het eenpersoonsbed. Maar blijkbaar had ik alle dekens toegeëigend en had Morg het soms wel koud gehad. Oeps. We hebben 's ochtends lekker gedoucht en vervolgens heeft onze hostmoeder ons naar het project gebracht. Het is vijf minuutjes lopen en in het zonnetje is dat helemaal niet erg. Ook kijk je mooi uit op de bergen.

Er kwam eerst een vrouw alle regels van het weeshuis uitleggen. We werken van 9.00 tot 17.00 met een pauze van 12.00 tot 14.00 (want dan slapen alle kinderen). Elke woensdag zijn we vrij, omdat ze dan genoeg staf hebben. Morgan werd op de groep 2 tot 4 jaar gezet. Ik op de baby's (0-12 maanden). De vrouw gaf ons eerst een rondleiding door het gebouw, wat er redelijk goed uitzag. Ze vertelde dat sommige kinderen nog wel ouders hebben, maar dat die alcohol- of drugsverslaafden zijn of kinderen misbruikten, waardoor de kinderen uit huis zijn geplaatst. Sommige kinderen hebben ook HIV, maar niet alle kinderen zijn getest. We mogen met een aantal kinderen ook een dagje weg als we dat een keer willen. Dus even kijken of we dat gaan doen. We mogen foto's maken in het weeshuis, maar we mogen ze niet op Facebook of andere sociale media plaatsen. De foto's zien jullie dus pas in september. Maar ik kan je vertellen: Het zijn super schattige donkere kindjes (Deze dag hadden we echter nog geen camera meegenomen). Vervolgens werden we naar onze groepen gebracht. Bij de baby's kreeg ik meteen een baby attack. Ze kropen allemaal over me heen. Ik kon meteen baby's verschonen (ik denk mijn eerste keer) en eten geven. De oudere kinderen mochten allemaal naar buiten. Dus Morgan heeft de hele ochtendgevoetbald en buiten gespeeld. Soms ging ik ook even naar die groep buiten. Tussen de middag zijn we terug gelopen naar het gastgezin om te lunchen met de andere vrijwilligers en daarna zijn we weer terug naar het weeshuis gegaan. Na hun middagdutje gingen alle kinderen weer spelen. Vervolgens moesten we ze weer eten geven. En daarna gingen ze in bad en naar bed. Ik moest meteen drie baby's in bad doen en naar bed brengen. Vervolgens ben ik gaan helpen bij Morgs groep. Morgan vond het erg leuk met de kindjes, maar ook vermoeiend. Ze hebben heel veel energie. De kinderen vinden Morgan ook helemaal geweldig. Een vrouw van de staf vertelde ook dat de kinderen het super leuk vinden als er mannelijke vrijwilligers komen. Je merkt meteen dat alle kindjes hun eigen karakter hebben. Rustig of juist heel ondeugend. Maar allemaal met een geschiedenis en zonder ouders (die voor ze kunnen zorgen). Als je daaraan denkt is het wel erg verdrietig. Maar er wordt erg goed voor ze gezorgd in het weeshuis.

De mensen in het weeshuis dachten allemaal dat wij uit Zuid-Afrika kwamen, omdat wij Engels met (wat zij zeiden) een Zuid-Afrikaans accent spraken. Maar toen we vertelden dat we uit Nederland kwamen, legden ze al snel de link tussen Nederlands en Afrikaans, wat erg op elkaar lijkt en voor hetzelfde accent zorgt.

Om 17.00 mochten we naar huis. Daar zijn we met de drie andere vrijwilligers en de dochter en haar vriend van onze hostouders (even oud als wij, maar wonen in Dubai en zijn nu drie weken in Zuid-Afrika) wijntjes gaan drinken bij de openhaard en daarna gaan eten. De hostvader is helemaal blij dat er eindelijk een mannelijke vrijwilliger is. Het is voor hun de eerste keer dat ze een jongen in huis hebben. Hij roept Morgan steeds om dingen te laten zien en kwam even later met Red Label aanlopen en had het over ander drankjes die hij met Morgan wil drinken. Wel erg leuk. Het is erg gezellig met z'n allen, dus we zitten hier wel goed de komende weken!

's Avonds hebben we Brazilië-Duitsland gekeken. Daar vlogen de goals meteen al om de oren. Hanna (het Duitse meisje) helemaal happy haha.

Vandaag waren we dus meteen al vrij. Wij zijn vandaag met Jamie en Kiefier (de dochter en vriend van onze gastouders) en zijn broertje naar Kaapstad gegaan. Ook zijn we naar Camp's Bay geweest naar het strand. Vervolgens zijn we een berg omhoog gereden en daar hadden we uitzicht over heel Kaapstad. Was echt super mooi! Het weer is echt ook echt super. Een lekker zonnetje de hele dag.

Vanavond gaan we met z'n allen naar een barretje om Nederland-Argentinië te kijken. We proberen snel weer wat van ons te laten horen! Liefs